–40 άνθρωποι κατέβασαν μια μικρούλα αυθόρμητη προσωπική μου ανάγνωση από τον Μικρό Πρίγκηπα, συγκινητικόν.
-Δυσανάλογα πολλά κλικ είχαν αναρτήσεις επιχειρηματικών ειδήσεων τις οποίες και αφαίρεσα, μετά τις πολλές δοκιμές μου για το τι είναι τελικά αυτό το ιστολόγιο. Χρειαζόμαστε εμπορικόν τμήμα για κάτι τέτοιο… Όσο επαγγελματίες είμαστε στη γραφή τόσο αναγνωρίζουμε τον ερασιτεχνισμό μας στα υπόλοιπα. Ωπ, πληθυντικός αριθμός, λες να γίνουμε πολλοί στο μέλλον;
-Πρωτοστατεί στις προβολές «Ο λογάριθμος του e» μια ανάρτηση εικαστική του 2017. Αυτό για όποιον θεωρεί ότι η τέχνη δεν ενδιαφέρει… Α, πρωτογενής. Πιο πρωτογενής δεν γίνεται. Εξαιρετική η καλλιτέχνης, ανακαλύψτε την να σας φτιάξει κανένα εξώφυλλο.
-Ακολουθούν σε προβολές οι αναρτήσεις με τίτλους τύπου «Μαστόρι εξ ουρανού«, «Έχω και προφίσιενσι, πάμε μια βόλτα;«, καθώς και η ανάγνωση ενός αγαπημένου βιβλίου που σταθερά από το 2016 βρίσκεται στο τοπ των αναζητήσεων και αναρτήσεων στο μπλογκ και κλείνει ειρωνικά το μάτι σε ό,τι θεωρείται mainstream, κυρίες και κύριοι, ο θαυμαστός Τζοβάννι Πίκο ντέλλα Μιράντολα (1493-1494) και ο «Λόγος περί της αξιοπρέπειας του ανθρώπου» για όποιον αναρωτιέται και γι’ αυτήν, παίρνει το αίμα του πίσω.
-Ύστερα είναι οι αναρτήσεις με τα κείμενα στην «Εποχή των βιβλίων«, καθώς άρχισαν μόλις από το καλοκαίρι, με τη δημοσίευση του διηγήματος και συνεχίζονται με τη συνεργασία για τα βιβλία από το περασμένο φθινόπωρο.
-Εύλογα ακολουθούν και τα κείμενα για το body shaming και τη βία κατά των γυναικών.
-Η αλήθεια είναι ότι το ιστολόγιο επέστρεψε πέρυσι στην ανθοφορία, διότι όσο ασχολούμαστε με τους κήπους τόσο αυτοί μας το γυρίζουν πίσω. Μετά από μια εφταετία αγρανάπαυσης, άρχισα ξώφαλτσα κάτι να ανεβάζω και αναπτερώθηκαν όλα τα «νούμερα», να κάνουμε και καμιά γλυκιά ειρωνεία… Το έτος ρεκόρ άλλωστε ήταν το 2013, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, καθώς πριν τη μεταφορά στο WordPress – το 2012- ούτε και είχα καταλάβει τι γίνεται ακριβώς με την επισκεψιμότητα η οποία πρέπει και να ήταν σε δυσθεώρητα ύψη στον blogspot σε σχέση με σήμερα, αντίθετα από την άνιση τωρινή ενασχόληση όλων με τα διαδικτυακά μπλιμπλίκια, διαβάζουμε λιγότερο, καταλαβαίνουμε ακόμη πιο λίγα και πάει λέγοντας. Συχνά τα φαινόμενα απατούν. Και μια τρελή φετινή διαπίστωση είναι ότι οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται την εμπειρία και το βίωμά τους. Από κάπου θα μας ειρωνεύεται και ο Επίκουρος για κάτι τέτοια…
Σταυρούλα Σκαλίδη 