Στίχοι για τραγούδια

Photo by Matthias Groeneveld on Pexels.com

Μόνος στις στροφές

Γαρύφαλλα ανθίζουν στην καρδιά σου

γι’ αυτούς που φύγανε νωρίς.

Άδειες καρέκλες μ’ ένα γύρο η ματιά σου

σε όσους μείνανε χωρίς.

*

Και στο δωμάτιο πολύ το πλήθος

σπρώχνεται μέσα στην οθόνη.

Δεν μας περίσσεψε ο ήχος

για να σου πούμε ότι νυχτώνει.

*

Άνοιξες χέρια για φτερά για να πετάξεις

σ’ ένα σημείωμα συγγνώμης τι να πεις

έμεινες μόνος στις στροφές για να χαράξεις

δυο ζεμπεκιές στον ουρανό και να χαθείς.

*

Και στο δωμάτιο πολύ το πλήθος

σπρώχνεται μέσα στην οθόνη.

Δεν μας περίσσεψε ο ήχος

για να σου πούμε ότι νυχτώνει.

*

Στον δρόμο φεύγουνε λοιποί και φίλοι

και πού φωνή για να τους πεις.

Στις γειτονιές λυμένοι σκύλοι

μήπως τους δεις και φοβηθείς.

Το βαλς της αγωνίας

Ο πλανόδιος μουζικάντης στη γωνία

έπαιζε βαλς με αγωνία,

μήπως του φύγεις απ’ τον δρόμο

και δεν αφήσεις λίγο πόνο.

*

Με αίμα έφτιαχνε τραγούδια,

μοίραζε νότες και λουλούδια.

Κι ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο

τον έλεγε μόνο και ξένο.

Τον έλεγε μόνο και ξένο.

*

Κι ένα μικρό κορίτσι,

που άκουγ’ όλη του τη θλίψη,

έσκυψε πάνω στο καπέλο,

του φώναξε «και άλλο θέλω».

*

Κι απ’ το βιολί στάξανε χάδια,

γεμίσανε όλων τους τα μάτια.

Κι ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο

τον έλεγε μόνο και ξένο.

Τον έλεγε μόνο και ξένο.

Ταμείο

Χωρίς δουλειά από τον Μάρτη

όλο κρύβεσαι μέσα στον χάρτη.

Χωρίς χαρτιά και τιμολόγια

φτιάχνεις ζωές σε αναλόγια.

*

Μην καταλάβουνε ότι δεν έχεις

κουράγιο άλλο για να αντέχεις.

Στο ταμείο τα μάτια χαμηλώνουν,

τα χέρια αφήνουν κι αγκυλώνουν.

*

Να σου πω «αν μ’ αγαπάς»

δεν πρόφτασα.

Τις λέξεις που φυλάς

μόλις αγόρασα.

Χωρίς χαρτιά και τιμολόγια

φτιάχνεις ζωές σε αναλόγια.

*

Η ζωή σε διακοπή

και ανεργία ολοταχώς

η καρδιά θερινή

περιουσία προσεχώς.

Χωρίς χαρτιά και τιμολόγια

φτιάχνεις ζωές σε αναλόγια.

Ευθύνη

Χθες το παιδί είδε την κατάντια μου

να γυρνάω με άδεια χέρια

έπνιξα σ’ ένα λυγμό την περηφάνια μου

και πέταξα όλα τα μαχαίρια.

*

Χαμήλωσε ο κόσμος απ’ τα μάτια μου,

σβησμένα φώτα και κλειστά δωμάτια

άναψα στην βεράντα τα τσιγάρα μου

με καύτρες να κολλήσω τα κομμάτια

*

Με ρώτησε «και τώρα τι θα γίνει;»

γύρισα από την άλλη το κεφάλι μου

να βρω άμα κάτι μου ‘χει μείνει

κι έχυσα κάτω το μελάνι μου

για το μετά και την ευθύνη.

*

Χθες το παιδί είδε την κατάντια μου

να γυρνάω με άδεια χέρια

έπνιξα σ’ ένα λυγμό την περηφάνια μου

και πέταξα όλα τα μαχαίρια.

Η τσιγγάνα

Ένα φουστάνι το πρωί έξω απ’ τη στάση

με κυνηγούσε να μου πει το όνομά μου.

Μία τσιγγάνα στάθηκε να βρει τι έχω χάσει

τη μοίρα μου της πέταξα κι όλα τα όνειρά μου.

*

Όλα μου τα «δεν» πήρα στην πλάτη

δεν ξέρω, δεν μπορώ, δεν υποφέρω,

μήπως με περιμένει μια ζωή εκεί στην άκρη,

την πάρω απ’ το χέρι και στη φέρω.

*

Χτυπούσαν τα χρωματιστά βραχιόλια της

μετρούσαν τις στιγμές τα σκουλαρίκια

πήρα μαζί όλα τα λόγια της για να στα δώσω δαχτυλίδια.

Στο τρένο

Μεγάλωσε μες στα βαγόνια

με μπαγλαμά για συντροφιά

παίζοντας άναρχα ακόρντα

για δυο φραγκάκια του σοδειά.

*

Του ‘χουνε μικρύνει πια τα ρούχα.

Δεν το χωράνε οι συρμοί.

Μ’ ένα ευρώ φυλαγμένο που ‘χα

μου ‘δωσε χώρο να γελάσουν οι καημοί.

*

Στο τρένο μέριασα για να περάσει.

Γρατζούνισε λίγο τα τέλια

τόση ζωή πως έχω χάσει

έτοιμος να σκάσει στα παιδικά του γέλια.

*

Μεγάλωσε μες στα βαγόνια

με μπαγλαμά για συντροφιά

παίζοντας άναρχα ακόρντα

για δυο φραγκάκια του σοδειά.

Καπνικαρέα

Μεσημεράκι χωρίς παρέα

μ’ έβγαλε ο δρόμος Καπνικαρέα.

Σ΄ένα στενάκι δύο μπουζούκια

όλο στενάζανε το δίκιο που ‘χα.

*

Άδειο μπουκάλι και τα κλειδιά μου

πώς πάω πίσω στην ερημιά μου;

Σαν ήλιος πέρασες από μπροστά μου

έκαψες κι έσβησες την αγκαλιά μου.

Νύχτα

Νύχτα στη νύχτα χωρίς φεγγάρι

γέρνει στον δρόμο για μαξιλάρι.

Δυο μέτρα νέος, αχνό παλικάρι

χωρίς μαχαίρι στο θηκάρι.

*

Κρατάει χαρτί που γράφει «έξω».

Γυρνάει στον κόσμο απ’ την απέξω.

Εσύ λεφτά κι εκατομμύρια

χωρίς ντροπή για λίγα αργύρια.

*

Φτωχός και μόνος περνάει την πόρτα

δεν του γελάει ο χρόνος σαν και πρώτα.

Στο έλεός σου ο καιρός του φεύγει,

πότε τον βλέπεις και δεν τον βλέπεις.

*

Κρατάει χαρτί που γράφει έξω.

Γυρνάει στον κόσμο από την απέξω.

Εσύ λεφτά κι εκατομμύρια

χωρίς ντροπή για λίγα αργύρια.

Στη μνήμη του Δημήτρη Μητροπάνου

Οι στίχοι έχουν μείνει χρόνια στο συρτάρι μου. Μπορεί να εμπνευστεί κανένας μουσικός, εάν τους ανακαλύψει ποτέ εδώ… Αυτή είναι η πηγή.

Σταυρούλα Σκαλίδη

Advertisement